Hani düşünürsün ya bir dost bulmayı
Dostun kalbinde kaybolmayı
Tam buldum derken kayar
Bir ip gibi belki seni boğar
Boğulabilmek dost elinden olursa amenna.
Biz dostluğun amentüsüne iman ettik kalbimizle
Yan çizmek olmaz
Tüm çizgileri ona çizdik
Tüm doğrular ona çıkar
Bazen çok acıtır
Bazen bunaltır sıkar
Ama bilirsin gerçek dost asla ölmeden bırakmaz, bırakamaz.Ölünce şeklen bıraksada manen bırakmaz.
Ey dost desem beni duyar mısın?
Sessizliğimle seslensem
Tüm kalbimle eğilsem
Hatta yerlerde sürünsem
Beni tutup kaldırır mısın?
Gözlerime bakıp bak burdayım diyerek aslında sükût ederek, gözlerimin derinliğinde serinleyerek bana sahip çıkar mısın?
Seslenişine meftunum
EY DOST!!!
Yasin
11 mayıs 08 / İst.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder